Kristen Gilbert

 Kristen A. Gilbert: Gekscherend noemden haar collega-verpleegsters in de c-vleugel van het Northhampton Hospital in Masschusetts haar de "engel des doods", maar van augustus 1995 tot februari 1996 werd Kristen Gilbert ervan verdacht de dood van zo'n veertig patiënten te hebben veroorzaakt. Ze manipuleert tot het uiterste, veinst zelfmoordpogingen, valt getuigen lastig, bedreigt haar ex-vriendje en terroriseert het ziekenhuis met bommeldingen. In maart 2001 werd gilbert, 33, veroordeeld tot levenslange gevangenisstraf voor 4 moorden en 2 pogingen.

Kristen Heather Gilbert (geboren op 13 november 1967) is een Amerikaanse seriemoordenaar en voormalig verpleegster die is veroordeeld voor vier moorden en twee pogingen tot moord op patiënten die waren opgenomen in het Veterans Affairs Medical Center (VAMC) in Northampton, Massachusetts. Zij veroorzaakte een hartstilstand bij patiënten door massale doses epinefrine, een niet beschikbaar hartstimulerend middel, in hun intraveneuze therapiezakken te injecteren. Zij reageerde dan op de gecodeerde noodsituatie en reanimeerde de patiënten vaak zelf. Hoewel wordt aangenomen dat zij verantwoordelijk is geweest voor 350 of meer doden, waren haar enige bevestigde slachtoffers Stanley Jagodowski, Henry Hudon, Kenneth Cutting en Edward Skwira.

Vroege leven:

 Gilbert werd geboren als Kristen Heather Strickland in Fall River, Massachusetts op 13 november 1967, als oudste van de twee dochters van Richard en Claudia Strickland. Richard was een directeur elektronica, terwijl Claudia huisvrouw en parttime lerares was. Toen ze in haar tienerjaren kwam, merkten vrienden en familie dat ze de gewoonte had te liegen. Ze heeft een geschiedenis van het faken van zelfmoordpogingen om mensen te manipuleren. Volgens de rechtbank heeft ze sinds haar tienerjaren gewelddadige bedreigingen geuit tegen anderen. Gilbert is afgestudeerd aan de Groton-Dunstable Regional High School in Groton, Massachusetts. In 1986 schreef zij zich in aan het Bridgewater State College in Bridgewater, Massachusetts. Na een valse zelfmoordpoging werd ze veroordeeld tot psychiatrische behandeling door ambtenaren van het Bridgewater State College. Daarom stapte zij in 1987 over naar het Mount Wachusett Community College in Gardner, Massachusetts, en vervolgens naar het Greenfield Community College in Greenfield, Massachusetts. Zij studeerde af aan het Greenfield Community College met een diploma als verpleegster en werd geregistreerd verpleegster in 1988. Later dat jaar trouwde ze met Glenn Gilbert.

Carrière en moorden:

 In 1989 kwam Gilbert bij de staf van het Veterans Affairs Medical Center in Northampton. Ze werd vermeld in het VA Practitioner magazine in april 1990. Hoewel andere verpleegsters een hoog aantal sterfgevallen onder Gilbert's hoede opmerkten, lieten ze haar links liggen en noemden haar gekscherend "De Engel des Doods". In 1996 echter uitten drie verpleegsters hun bezorgdheid over een toename van het aantal sterfgevallen door hartstilstand en een daling van de voorraad epinefrine, en er volgde een onderzoek. Gilbert heeft een bommelding gedaan in een poging het onderzoek te laten ontsporen. Gilbert verliet het ziekenhuis in 1996, toen het ziekenhuis een onderzoek instelde naar de vele verdachte sterfgevallen van patiënten tijdens zijn diensten. In de herfst bezocht Gilbert zeven psychiatrische ziekenhuizen, waar hij telkens tussen de één en tien dagen verbleef. In januari 1998 werd Gilbert berecht voor het melden van een bommelding in het Northampton VAMC als vergelding voor haar collega's en ex-vriend James Perrault (die ook in het ziekenhuis werkte) voor hun betrokkenheid bij het onderzoek. In april 1998 werd Gilbert veroordeeld voor de misdaad. Medewerkers van het VA-ziekenhuis speculeerden dat Gilbert verantwoordelijk kan zijn geweest voor 350 of meer sterfgevallen en meer dan 300 medische noodgevallen. De aanklager in haar zaak, Assistant U.S. Attorney William M. Welch II, beweerde dat Gilbert deze noodgevallen gebruikte om de aandacht te trekken van haar vriend Perrault, een VA politieagent - de regels van het ziekenhuis vereisen dat de ziekenhuispolitie aanwezig is bij elke medische noodsituatie. 

Perrault getuigde tegen haar en beweerde dat zij hem minstens één moord had opgebiecht via de telefoon toen zij in een psychiatrische inrichting zat. David P. Hoose verdedigde de redelijke twijfel gebaseerd op een gebrek aan direct bewijs. William Boutelle, een psychiater die stafchef was in het Northampton VAMC, speculeerde dat ze medische crisissituaties creëerde om haar vaardigheden als verpleegster te demonstreren. Volgens de rechtbank had ze sinds haar tienerjaren gewelddadige bedreigingen geuit tegen anderen. Tijdens het proces zeiden de aanklagers dat zij een groot keukenmes had gebruikt bij een aanval in Greenfield, Massachusetts in januari of februari 1988. Aanklagers zeiden dat ze in november 1995 twee keer probeerde iemand te vermoorden met vergif. Volgens de aanklagers probeerde Gilbert op 28 januari 1996 een patiënt in het VA-ziekenhuis te vergiftigen en veroorzaakte zij een medische noodsituatie door op 30 januari 1994 de beademingsbuis van een patiënt in het VA-ziekenhuis te verwijderen. Volgens de aanklagers liet Gilbert op 9 november 1995 een patiënt met een hartstilstand in de steek en vroeg vervolgens een andere verpleegster om haar te vergezellen bij een controle van een patiënt. Volgens de aanklagers wachtte ze tot haar collega de moeilijkheden van de patiënt zelf had opgemerkt, voordat ze alarm sloeg. Gilbert dwong een ongetrainde collega om tijdens een medische noodsituatie op 17 november 1995 defibrillatiepaddles op een patiënt te gebruiken, terwijl zij zelf weigerde de apparatuur te gebruiken.

 Volgens aanklagers bedreigde Gilbert in juli 1996 verbaal en fysiek het leven van tenminste één persoon. Toen zij werkte als thuisverpleegster voordat zij gediplomeerd verpleegster werd en ongeveer acht jaar voor haar VAMC-misdrijven, heeft Gilbert opzettelijk een geestelijk gehandicapt kind gebroeid met heet badwater. Op 14 maart 2001 verklaarde een federale jury Gilbert schuldig aan drie aanklachten van moord met voorbedachten rade, één aanklacht van moord met voorbedachten rade en twee aanklachten van poging tot moord. Hoewel Massachusetts geen doodstraf kent, zijn zijn misdaden gepleegd op federaal grondgebied en staat er dus de doodstraf op. In een poging een doodvonnis te verkrijgen, trachtte de aanklager tijdens de straffase bewijs van verzwarende factoren toe te laten, waaronder Gilberts veroordeling in 1998 voor de bommelding; de verdediging voerde bewijs van verzachtende factoren aan, waaronder het welzijn van Gilberts twee kinderen. Op 26 maart 2001 heeft de jury een levenslange gevangenisstraf aanbevolen. Op 27 maart veroordeelde de rechter Gilbert formeel tot vier opeenvolgende levenslange gevangenisstraffen zonder voorwaardelijke vrijlating, plus 20 jaar. Zij werd overgeplaatst van een vrouwengevangenis in Framingham, Massachusetts naar FMC Carswell in Fort Worth, Texas, waar zij sindsdien is gebleven. In juli 2003 liet Gilbert haar federale beroep voor een nieuw proces vallen na een nieuwe uitspraak van het Hooggerechtshof van de V.S. die de aanklagers zou hebben toegestaan de doodstraf na te streven in een nieuw proces.